Para një jave Orietes ju desh të ikte në Elbasan për një vdekje. Për Ionen, pas verës së këtij viti, ishte hera e dytë që ndahej. Në aeroport, kur u ndamë, mezi e mbajti të qajturën. Edhe kur i dilte ndonjë lot, më thoshte qe: "po qaj, se ti mua nuk më veshe kapuçin dhe dorezat...".
Te treja ditët, kur vizatonte në shtëpi, nuk bëri gjë tjetër përveçse të kopjonte Mami Orietën (një vizatim që ka bërë ne kopësht për festën e mamit) dhe pastaj e varte tek koka e krevatit tonë. Sa herë bënte një të re, e varte dhe më pyeste: Babi sa mami Orieta janë ?
P.S. I kam berë edhe fotografi.
